کوتاه و مختصر از عملکرد کشتی آزاد و فرنگی در المپیک پاریس/عملکرد کشتی فرنگی قابل دفاع است/ در کشتی آزاد موفق نبودیم

قبل از هر چیز عرض خسته نباشید دارم خدمت همه ی دوستانی که برای عزت کشتی در المپیک پاریس زحمت کشیدند. از پرسنل خدماتی مستقر در کمپ تیم های ملی گرفته تا مسئولان اجرایی فدراسیون و کادر فنی،
دوستان عزیز، المپیک پاریس ۲۰۲۴ به پایان رسید و همانطور که معتقد بودم قبل از المپیک زمانِ مناسبی برای نقد و انتقاد از عملکردها نیست و به دلیل حساسیت موجود فقط باید به حمایت بپردازیم تا تیم در المپیک نتیجه قابل قبول بگیرد، امروز معتقد هستم که باید کالبد شکافی کنیم مسائل و اتفاقاتی که در المپیک برای کشتی کشورمان به وقوع پیوست،
در المپیک پاریس در کشتی فرنگی عملکرد ارزشمند و قابل دفاعی داشتیم که به وقتش باید در این خصوص بحث کرد. فقط به این میزان بسنده میکنم که حسن رنگرز و همکاران ایشان زحمات زیادی کشیدند و به این عزیزان و دوستان دیگری که در این عملکرد قابل دفاع نقش داشتند به خصوص مربیان سازنده کشتی گیرانی که صاحب مدال شدند،تبریک می‌گویم

اما در کشتی آزاد واقعیت غیرقابل انکار این است، ما آن گونه که شایسته بود نتوانستیم نتیجه بگیریم‌. حداقل مدال طلایی که در کشتی آزاد پیش بینی میکردیم که بگیریم، ۳ مدال طلا بود، که این مهم محقق نشد.
در این بین حسن یزدانی دچار آسیب دیدگی شد و مدالِ مُسَلّمی که حق ایشان و مدال طلا بود به دلیل آسیب دیدگی از بین رفت‌.

کشتی آزاد ما در دو وزنی که امیرحسین زارع و رحمان عموزاد کشتی گرفتند باید صاحب مدال طلا می‌شد. همه چیز حکایت از این داشت که ما باید در این دو وزن صاحب مدال طلا شویم. اگر چه که معتقد هستم اگر امیرعلی آذرپیرا برای ۳۰ ثانیه پایان کشتی با تاج الدینوف که از حریف جلو بود،درست هدایت می شد و با تاکتیکی مناسب مبارزه میکرد، پیروزِ آن میدان بود و چه بسا که حداقل مدال امیرعلی آذرپیرا مدال نقره بود که برداشت من این است اگر آذرپیرا درست هدایت می شد، به جای گردن آویز برنز، امروز صاحب مدال طلای المپیک بود.
اینکه ما بعد از کشتی به کشتی گیر بگوئیم چون تو خودت را باور نداشتی اینگونه نیست پذیرفتنی نیست، باید بپذیریم همانگونه که کشتی گیر در شکست‌ها مقصر است عوامل فنی و کوچینگ هم مقصر هستند و اینگونه نیست فقط پیروزی‌ها را از آنِ کادر فنی بدانیم و در شکست کاسه کوزه ها را بر سر کشتی گیر بشکنیم

در مورد شکست یونس امامی و شیوه کشتی گرفتنش حرف زیاد است اجازه دهید در فرصتی دیگر صحبت کنیم، مورد مهم که باید مورد توجه جدی تر قرار بگیرد این است، فارع از آسیب دیدگی حسن یزدانی،ما دو فینال دیگر را از دست دادیم. کشتی گیرانی که همیشه تهاجمی کشتی گرفتند، کشتی گیرانی که‌ در اکثر مسابقات خوب بودند. امیرحسین زارعی که همیشه سرحال بود در کشتی فینال در مقابل پتریاشویلی آن گونه کشتی گرفت، کشتی فینال زارع سوال برانگیز بود. کادر فنی انگار نتوانست درایت به خرج دهد، انگار زارع  برنامه نداشت و انگار فراموش کرده بود قرار است فینال المپیک را مقابل حریفی که هر دو با شیوه کشتی یکدیگر آشنا هستند مصاف دهد.
امیرحسین زارع، آن امیرحسین زارعِ همیشگی نبود. هیچ نشانی از شادابی و اقتدار گذشته را نداشت که اگر اینگونه بود شک نداشته باشید پتریاشویلی توان پیروزی را هرگز نداشت

اما برسیم به رحمان عموزاد، کشتی گیر شایسته ایی که بدون شک ستاره تیم ملی کشتی آزاد کشورمان در دورهای مقدماتی بود
اما رحمان عموزاد در کشتی فینال زمین تا آسمان با کشتی های مقدماتی فرق داشت. حریفش در مسابقات رنکینگ بوداپست، که قبل از مسابقات المپیک پاریس برگزار شد، کشتی گرفته بود و با همین فن هم خیلی از رُقبایش را برده بود اما هزاران تاسف انگار ما کسی را نداشتیم تا این کشتی گیر ژاپنی را آنالیز درست کند.
در کشتی آزاد بار دیگر نشان داده شد برخلاف دوران فنی درخشان فدراسیون قبل که برگ برنده کشتی گیران ما آنالیز درست و قوی و کوچینگ ایده آل در رقابتهای مهم بود متاسفانه بازهم در فدراسیون فعلی  از آنالیزور قوی و یا یک تیم آنالیز قوی در کشتی آزاد به شدت محروم هستیم. در حالی که  کشتی گیران ما به درستی از سوی حریفان و کادر فنی و تیم آنالیز آنها آنالیز شدند، نمونه اش دیدار رحمان عموزاد با حریف ژاپنی، آنچه کشتی گیر ژاپنی بررسر عموزاد در فینال اورد آیا عیر از یک آنالیز درست بود؟
آیا کشتی گیر ژاپنی اجازه داد رحمان همانی باشد که در دورهای مقدماتی بود؟
خواهشم این است به کسی بر نخورد، بحث منافع ملی و احساسات مردم است،ما در مقوله ی کوچینگ در کشتی آزاد بسیار ضعیف عمل کردیم. اکثر کشتی گیران ما به خصوص در سه کشتی فینال انگار بدون برنامه روی تشک رفته بودند، وقتی که امیرعلی آذرپیرا آن گونه در 30 ثانیه آخر ،کشتی برده را می بازد معلوم است که تاکتیک مناسبی نداشته است تا بداند وقتی پیش می افتد در زمان مناسب چه کاری باید انجام دهد. وقتی در کشتی فینال  امیرحسین زارع  در ثانیه های ابتدایی آن اتفاق تلخ می افتد و امیرحسین زارع گرفتار بارانداز پتریاشویلی می شود معلوم است که این کشتی گیر عزیزِ ما برنامه ای نداشته است که اگر داشت هرگز اینگونه گرفتار بارانداز های مهلک حریف گرجستانی نمی شد،

به ضرس قاطع میگویم مدال طلا حق امیر حسین زارع بود که از دست رفت،
در کشتی فینال رحمان عموزاد شانس آوردیم در تایم اول وقت خاتمه یافت وگرنه ضربه می شد.
امیدواریم در کشتی آزاد، بتوانیم در مبحث کوچینگ، در مبحث انتخاب کادر فنی و مقوله ی آنالیز  جدی تر و منطقی تر و حساب شده تر تصمیم بگیریم که اگر اینگونه عمل نکنیم در مسابقات آتی قطعا با مشکل جدی روبرو خواهیم شد

ختم کلام اینکه لازم است درخواست کنم بیائیم واقعیت را به مردم بگوئیم …
ما کِی در مسابقات المپیک در رشته های انفرادی سکوی تیمی داشتیم که بیان می‌کنیم، قهرمان المپیک شدیم؟
مگر در بازی های المپیک مرغوبیت مدال مهم نیست؟!
چرا ما واقعیت را به مردم نمی‌گوئیم؟ واقعیت این است که،اگر کشتی آزاد ما در هر ۶ وزن هم مدال نقره میگرفت، اما بحرین با همان یک طلای احمد تاج الدینوف از ما بالاتر بود.
چرا می‌گوئیم ما قهرمان المپیک شدیم؟ این حرف حرفِ زیبنده ای نیست فقط یک خودفریبی است، اگر واقعا می‌خواهیم با مردم رو راست باشیم و اگر می‌خواهیم از پیروزی‌ها و شکست‌ها برای رسیدن به موفقیت‌های آینده درس بگیریم باید با واقعیت‌های موجود کنار بیائیم، نقاط مثبت تقویت و در راستای برطرف کردن نقاط منفی تلاش کنیم این است رمز موفقیت در میادین پیش رو