روستا زاده ای افتخار آفرین به نام آلبروس تدیف

هر روز صبح که از خواب بلند میشدم این جمله را تکرار میکردم، من باید قهرمان المپیک شوم،این گفته های ستاره صاحب نام کشتی اوکراین و پرافتخارترین کشتی گیر ۱۸ سال گذشته این کشور است،

کسی که تقریبا همزمان با مسابقات جهانی تهران در سال ۲۰۰۲ صاحب ۱ دختر به نام دیانا شد و آخرین طلای جهانی اش سوغات تهران برای دختر نوزادش بود.

 پنجم دسامبر ۱۹۷۴ میلادی روستای ناگیر در ۷ کیلومتری بسلان یکی از توابع آلانیا مرکز اوستیای شمالی در غرب شوروی سابق زادگاه کودکی به نام البروس شد. همان جوان دیلاق که در ۱۹ سالگی در مسابقات قهرمانی کشور روسیه بی خبر از همه جا مشغول کشتی گرفتن بود که ناگهان پیشنهاد وسوسه انگیزی به او شد و مسیر زندگی اش به کلی تغییر کرد.

از ۱۱ سالگی مثل بقیه بر و بچه های اوستیا برای تفریح کشتی گرفتن را پیشه کرده بود و با همان استعداد ذاتی و نبوغ فردی اش در مسابقات قهرمانی کشور ۱۹۹۳ جوانان روسیه کاری کرد کارستان که توجه بوریس سوسلانویچ ساولوخوف را به خود جلب کرد.

بوریس همانند ذره بینی بود که کشتی گیران فنی و مستعد را کشف میکرد و با یک نگاه فهمیده بود که همین جوان لاغر و تکنیکی میتواند خواسته های او را برآورده سازد.

زمزمه های در گوشی آن روز ۲ ماه فکر و ذکر البروس را قاپید و او را در ابتدای دو راهی سخت تصمیم گیری قرار داد. زندگی کنار خانواده و اکتفا به آنچه در روسیه منتظرش بود و یا…

دو ماه بعد به سراغ ساولوخوف رفت و در نهایت رضایتمندی گفت:

با شما به اوکراین می آیم اول برای ادامه تحصیل در کی یف و بعد برای کشتی و این گونه شد که با قبول تابعیت کشور اوکراین از بسلان به کی یف رفت، البروس در مورد اولین روزهای حضورش در کی یف می گوید؛ من خیلی زود با حال و هوای کی یف مانوس شدم تنها مشکل جدى من این بود که به خاطر نا آشنایی با شهر مدام گم میشدم و با تلفن مسیر را پیدا میکردم پیدا کردن مسیر خانه برایم سخت بود و چون نمی توانستم یاد بگیرم همیشه راننده های تاکسی مرا از اشتباه مطلع میکردند، به هر حال شهر بزرگی مثل کی یف مشکلات این چنینی هم برای من داشت و سعی میکردم تا برای خوردن غذا و تحصیل در این شهر بزرگ

هر روز جاهای بیشتری را یاد بگیرم بوریس ساولوخوف مسئولیت البروس را پذیرفت و برای او یک حقوق ماهیانه در نظر گرفت.

*یک اتومبیل و یک دستگاه آپارتمان شیرینی شهروندی اوکراین برای البروس بود

 

البروس رسما سیتی زن این اکراین شد تا جایی که شخصا اعلام کرد تا مدتها هیچ مشکل و دغدغه خاص و آزار دهنده ای نداشتم و فقط تمرین می کردم و به هیچ چیز دیگری فکر نمی کردم چرا که ساولوخوف تمام مسائل را حل کرده بود. بوریس ساولوخوف نقش انکارناپذیر و فوق العاده تاثیر گذاری در زندگی ورزشی و حتی زندگی اجتماعی البروس داشت تا جایی که البروس لقب پدر را به او داده بود، ستاره ۶۶ کیلویی جهان در سالهای نخست حضورش در اوکراین مجبور بود تمام حقوقش را بابت فیش تلفن ماهیانه بپردازد، چرا که طاقت دوری از پدر و مادر را نداشت و به قول خودش هر روز باید با مادرش حرف میزد و راجع به دانشگاه،دوستانش و سایر مسائل برایشان توضیح میداد، تدیف بعد از مهاجرت به اوکراین بلافاصله در رشته حقوق مشغول به تحصیل شد و بعد از فراغت از تحصیل همزمان با کسب مدال های رنگارنگ در دانشگاه ملی اوکراین در رشته اقتصاد بين الملل ادامه تحصیل داد و با موفقیت  این رشته را به پایان رساند. آلبروس یک ناسیونالیست افراطی است که با وجود حضور در پارلمان و مجامع سیاسی اوکراین همچنان نسبت به زادگاهش اوستیا عشق می ورزد و با حرارت خاصی از قدرت کشتی این منطقه حرف می زند او بعد از بازگشت از المپیک آتن در پاسخ به یکی از خبرنگاران اوکراینی گفت؛کشتی جهان در انحصار قدرتهای بزرگی چون روسیه، ترکیه، ایران و آمریکاست، اما روسها به خاطر مدارس کشتی حرفه ایی گوی سبقت را از سایرین ربوده اند اما در همین روسیه نیز واقعیت این است که قدرت کشتی در انحصار داغستان و اوستیاست.

در اوستیا کشتی آزاد جزو ارکان زندگی مردم است و یک نماد ملی محسوب میشود،تدیف کشتی اوکراین را نیز این گونه توصیف میکند:

کشتی اوکراین اندوخته غنی از فنون و توانایی هاست که گاهی شکوفا شده است،ما مثالهای زیادی از ستاره های جهانی داریم که میتوانیم آنها را نام ببریم روسلان ساولوخوف، یوری بوراكوف و ایوان کولشوفو….

البروس تدیف جزو کشتی گیران و قهرمانان صاحب نام دنیاست که تحصیلات عالیه فوق العاده ای دارد.

او همزمان با حقوق از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۳ در دانشگاه ملی اوکراین در رشته آمادگی جسمانی و تربیت بدنی تحصیل کرد و مربی گری حرفه ای ورزش را آموخت از ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵ ناگهان گرایش تحصیلی اش را در حقوق تمدن و هنر متمرکز کرد و از دانشگاه ملی کی یف فارغ التحصیل شد تا این که در سال ۲۰۰۵ در خارکوف به عنوان استاد دانشکده ورزش مشغول به کار شد و همزمان اقتصاد بین الملل را به عنوان گرایش جدید، همگام با علاقه به نمایشهای سیاسی انتخاب کرد و به پایان رساند،

*ورود به پارلمان اوکراین

در سال ۲۰۰۵ به نمایندگی مردم در مجلس ایالتی اوکراین که ششمین مجلس بعد از استقلال این کشور بود انتخاب شد و راهی پارلمان گردید،حضور تدیف در انتخابات به واسطه همزمانی با حضور او در لیگ برتر کشتی ایران انعکاس شدیدی یافت و برخی مطبوعات و رسانه های داخلی، او را کاندیدای ریاست جمهوری اوکراین خطاب کردند که بعدها معلوم شد او برای حضور در پارلمان اوکراین کاندیدا شده و نه ریاست جمهوری!!!

سال ۲۰۰۶ نیز دوباره در انتخابات شرکت کرد و عنوان یکصد و سومین نماینده مجلس ایالتی اوکراین را از آن خود ساخت و در کمیسیون ساماندهی خانواده ها امنیت جوانان و ورزش پارلمان عضویت یافت.

*ستاره ای روی تشک

کشتی ماقبل فینال المپیک آتن، مصاف البروس تدیف از اوکراین و لئونید اسپریدینوف قزاقی، تدیف سرحال و قبراق بود و از این که مصدومیتی نداشت خوشحال بود که در اواسط مسابقه، اسپریدینوف با سر به صورت تدیف کوبید و ابروی او شکافته شد ولی از حرارت مسابقه کاسته نشد و تدیف که در اصطلاح ما ایرانیها غیرت کرده بود با حملات بی امان کشتی را ۴ بر ۲ به سود خود خاتمه داد و راهی دیدار با جمیل کلی قهرمان ۲ دوره مسابقات کشوری آمریکا شد ۴ ساعت بعد مسابقه فینال شد و پزشکان معتقد بودند که ابروی تديف باید ۳ بخیه بخورد، مسابقه فینال آغاز شد، اختلاف تاکتیکی تدیف و جمیل کلی علنی شد. البروس تدیف هر چه داشت و توانست روی تشک پیاده کرد. ۶ دقیقه دائما جنگید و جوان سیاهپوست آمریکایی را نقره داغ کرد و با نتیجه ۵ بر ۱ به مدال  طلای المپیک که آرزویش را داشت بوسه زد. تاجی از برگ زیتون و طلای المپیک و مدال درجه ۲ افتخار ملی اوکراین از دستان رئیس جمهور را دریافت کرد و برای همیشه از کشتی حرفه ایی خداحافظی کرد، البته بعد از آتن البروس تاکید کرد که قصد خداحافظی ندارد و حتی اعلام کرد که در پکن هم کشتی خواهد گرفت، اما چه شد که به یکباره از تصمیم خود برگشت و پس از لیگ برتر کشتی ایران در هیچ تورنمنتی شرکت نکرد و بعد از یکی دو ماه ریاست فدراسیون کشتی اوکراین را که بوریس ساولوخوف را از دست داده بود پذیرفت.

قبل از المپیک قهرمان فنی و توانمند مسابقات جهانی تهران یک سال بعد در مسابقات جهانی نیویورک از اسب قدرت سقوط کرد و با قبول شکست ۶ بر ۴ مقابل ایربک فارنیف از دستیابی به مدال محروم شد. این دومین شکست او قبل از المپیک ظرف یک سال مقابل فارنیف بود خودش در این باره می گوید: “بعد از مسابقات جهانی نیویورک حساب ویژه ای روی اشتباهات خود باز کردم مدت ها در مورد آنها اندیشیدم تاکتیک مبارزاتم را بارها تغییر دادم تا زود مقابل رقبای سرسختی چون فارنیف تسلیم نشوم. هر روز صبح با خودم تکرار می کردم، من باید قهرمان المپیک شوم، اما مشکلات و تنگناهای مالی که همیشه قبل از المپیک مطرح می شود در اوکراین هم باعث شد تا البروس قبل از المپیک موضع گیری سختی نسبت به رسیدگی دستگاه ورزش به مقوله حقوق و دستمزد کشتی گیران داشته باشد. او با روزنامه های مختلف مصاحبه کرد و گفت: هیچ وقت فقیر نبودم و از کسی هم نخواستم به من کمک مالی کند، اما اردوی المپیک شوخی بردار نیست و جدای از هزینه های زندگی، خدمات درمانی و تغذیه یک ورزشکار حرفه ای سر به آسمان می گذارد، این که فقط ۹ هزار گریون در ماه به ما می دهند یک جوک و فکاهی خنده دار است…

تدیف در آستانه المپیک مشکلات بسیاری داشت دخترش دیانا بزرگ تر شده بود و خانه کوچک البروس، در شان و اندازه یک خانواده اوستیایی نبود. خانواده ای ۳ نفره در یک آپارتمان ۲ خوابه وسط اوکراین…

الکساندر اوملچنکو شهردار کی یف که قبل المپیک از مشکلات ستاره کشتی کشورش بی خبر بود، بعد از کسب مدال طلای المپیک دستور حل مشکل مسكن البروس را صادر کرد بعد از این بود که البروس با خوشحالی زاید الوصفی گفت؛ دوست دارم فرزند بعدی ام یک پسر باشد تا از خواهرش ديانا مراقبت کند،

*مهمترین چالش زندگی تدیف

اما یکی از مهم ترین چالشهای زندگی البروس تدیف سه ماه قبل از المپیک ۲۰۰۴ آتن گریبانش را گرفت و او یکی از بهترین دوستان و حامیانش را از دست داد، کسی که حق بزرگی به گردن البروس داشت.

بوریس ساولوخوف ۲۶ ماه می، هنگام آموزش کشتی به نوجوانان در باشگاه ولادیمیر سیناوسکی شهر کیف دچار حمله قلبی شد و دار فانی را وداع گفت. در گذشت بوریس ضربه روحی سختی را به تدیف وارد کرد و او را در آستانه المپیک بسیار افسرده ساخت. بعد از المپیک،تدیف با طلای آتن به اوج رسید و کلکسیون افتخاراتش نیز تکمیل شده بود،اگرچه خودش برای ادامه کشتی ابراز تمایل کرده بود اما حضور نصفه و نیمه در لیگ برتر کشتی ایران او را از کشتی گرفتن به ادامه تحصیل و مدیریت در راس فدراسیون کشتی اوکراین سوق داد و البروس که جای ساولوخوف را در فدراسیون کشتی خالی می دید بلافاصله به عنوان رئیس فدراسیون کشتی این کشور منصوب شد و از  ابتدای سال ۲۰۰۵ کار خود را هم زمان با مجلس ایالتی در فدراسیون کشتی آغاز کرد. تدیف در مدیریت بر فدراسیون کشتی نیز در نقش یک نابغه ظاهر شد و چون اهل کشتی بود و درد آشنای گوش شکسته ها، مدیریت مثمر ثمری را برای کشتی اوکراین به همراه داشت بررسی کارنامه کشتی اوکراین در فاصله آتن تا پکن و برنامه های زیر ساختی و اصولی او در رده های پایه بهترین گواه این مدعاست. تدیف در آخرین اظهار نظر خود بعد از المپیک پکن درباره مشکلات کشتی اوکراین میگوید؛ مهم ترین معضل کشتی ما نبود پشتوانه های فعال است واقعیت این که ما پشتوانه داریم اما به خاطر کم کاری مربیان این پشتوانه ها و سرمایه های بالقوه فرصتی برای عرض اندام نمی یابند،آنها هیچ سازماندهی مشخصی ندارند و مربیان ما هم دل به کار نمی دهند،جالب این که در ادامه این صحبت ها تديف صراحتا به مربیان کشتی اوکراین می گوید؛

اگر روی تشک حاضر نشوید کپک میزنید این مشکل کشتی اوکراین نیست بلکه آفت همه ورزش در اوکراین به حساب می آید، تدیف در آستانه المپیک پکن سیاستهای مختلفی را برای بهبود کیفیت اردوی آزاد کاران فراهم کرد او درباره برنامه هایش می گوید؛ هر چه تجربه از المپیک سیدنی داشتم در پکن به کار بستم قبل از سیدنی به هیچ مسابقه ای نه نگفتم و در هر تورنمنتی شرکت کردم تا جایی که رمقی برایم نمانده بود و در کشتی دوم خودم در سیدنی فهمیدم که باید غزل خداحافظی را بخوانم، بدنش خالی کرده بود و هیچ انرژی نداشت، به همین دلیل او تصمیم گرفت تا بعد از تورنمنت آذربایجان اردوی کوهستان را برای آزاد کاران اوکراین انتخاب کند، این شد که در اردوی آماده سازی آنها سفر به کوههای سرد و اردوی طاقت فرسای اوستیا گنجانده شد و البروس تلاش کرد تا کاری کند قوای کشتی گیران برای کشتی در المپیک تحلیل نرود و حفظ شود. افسوسهای البروس تديف درباره تنها سهمیه کسب نشده المپیک هم جالب و خواندنی است، در ۵۵ کیلوگرم نتوانستیم بعد از زاخاروک کشتی گیر مطمئنی پیدا کنیم، خداحافظی الکساندر خلاء بزرگی را در این وزن به ما تحمیل کرد.

*مخالفت با وزن کم کردن غیرعلمی کشتی گیران

بد نیست بدانید که تدیف با سوئی شرت پشمی اش که همیشه برای وزن کم کردنهای مرگبار و بیش از حد میپوشید پای ثابت بیش از ۱۰ سال اردوهای تیم ملی بود و همین باعث شد تا بعد از حضورش در راس فدراسیون اجازه وزن کم کردنهای پیاپی و کیلوهای غیر علمی را نداد و سعی کرد تا اصول آکادمیک پزشکی ورزشی را در برنامه تک تک آزادکاران بگنجاند،به هر حال این یکی از تاثیرات حضور یک مدیر گوش شکسته در راس فدراسیون کشتی اوکراین بود که به واسطه تسلط به ریزه کاریهای ورزش قهرمانی مدیریت مفیدی را به همراه داشت او تلاش بسیاری به خرج داد تا وضعیت معیشتی تیم ملی اوکراین را بهبود بخشد چرا که خودش با کمترین حقوق و درآمد در رده های مختلف در کنار تیم ملی اوکراین بود.

بعد از پایان رقابتهای جهانی چین که دو نماینده ۷۴ کیلویی اوکراین در آزاد و فرنگی قهرمان جهان شدند با پیگیریهای

تدیف به هر نفر یک دستگاه آپارتمان اهدا شد که همین موضوع باعث شد تا اردوی المپیک اوکراین با وعده های تدیف به پایگاه تزریق انرژی مثبت و انگیزه های دوچندان تبدیل شود. او رفاقت دیرینه ای با واسیلی فدروشن دارد و همیشه از این  کشتی گیر حمایت کرده است ،البروس تدیف، فدروشین را یک کشتی گیر فوق العاده و بارز برای کشتی دنیا می دانست و همواره او را افتخار مردم کی یف میدانست،

البروس سهم بسزایی در موفقیت های فدروشن بعد از عنوان چهارمی المپیک داشته است.

*اطلاعات بیشتر درباره البروس تدیف

اسم همسر البروس تدیف فانیاست، فانیا متولد ۱۹۸۱ میلادی و اهل اوستیاست همسر تدیف فارغ التحصيل اقتصاد از دانشگاه ولادی قفقاز است و به خاطر صبر و حوصله ای که در زندگی با تدیف به خرج داده و سختی هایی که به خاطر حضور مداوم البروس تدیف در اردو متحمل شده همیشه مورد تقدیر قرار گرفته و البروس نیز همه جا از او تعریف میکند.

البروس تديف سال ۲۰۰۲ خودش را همه چیز خوار توصيف کرده و میگوید گیاه یا گوشت فرقی ندارد و مهم این است که روزی ۶۵ بار غذا بخورم تا روی تشک به اندازه کافی انرژی داشته باشم