داریوش شفیعی در گفتگوی اختصاصی با مجله اینترنتی دنیای کُشتی/بوکس ایران برای همیشه تاریخ مدیون حاج احمد ناطق نوری می باشد/از رئیس فدراسیون بوکس گلایه دارم/چرا فردی که به پیشکسوت و خادم بوکس توهین می کند باید در راس یک هیات باشد؟/ رئیس هیات انتخاب می‌شود که به بوکس و اهالی آن خدمت کند یا زندگی شخصی افراد را شخم بزند؟

در مجله اینترنتی دنیای کُشتی  هر از گاهی به سراغ برخی رشته های ورزشی دیگر نیز می‌رویم ،با بزرگان و پیشکسوتان آن رشته ورزشی به گفتگو می نشینیم، از آنها میخواهیم در مورد خاطراتشان و یا از آنچه که در ورزش تخصصی آنها میگذرد سخن بگویند، از چگونگی شروع به ورزش، سختی هایی که برای رسیدن به موفقیت پشت سر گذاشتن، هدف این است تا هم این عزیزان را به جامعه ورزش و آن دسته از عزیزانیکه ما را دنبال می‌کنند بیشتر معرفی کنیم، و هم چراغ راهی گردند برای نونهالان، نوجوانان و جوانانی که پای در عرصه ورزش می‌گذارند و هم اینکه بیشتر با فراز و فرودهای رشته ایی که در آن فعالیت داشته اند آشنا شویم، به همین منظور این بار به سراغ مردی رفتیم که از چهره های خوشنام ورزش بوکس ایران است، مردی که جدا از قهرمانی در این رشته ورزشی، با تمام وجودش دل در گروِ عزت و افتخار ایران و ایرانی دارد، پیشکسوتی که جدا از سربلندی در ورزش، در زندگی اجتماعی هم کار آفرینی نمونه،انسانی شریف، موفق و سخت کوش است و فرزندانی نیکو،موفق و تحصیل کرده تحویل جامعه داده است،
او کسی نیست جز داریوش شفیعی، متولد اول شهریور ۱۳۴۳در شهرستان آمل(استان مازندران)، قهرمان ارزنده ی سالهای نه چندان دور و پیشکسوت مهربان و مورد احترام امروز، گفتگوی اختصاصی مجله اینترنتی دنیای کُشتی با قهرمان و پیشکسوت خوشنام ورزش بوکس را بخوانید…..

سلام جناب شفیعی، موافق هستید با این  سوال شروع کنیم که چه شد که به ورزش بوکس روی آورديد؟

بسیار عالی، قبل از آغاز سخن تشکر از شما که به ورزش بی رسانه ایی چون بوکس توجه می کنید، قدردانی و سلام بنده را به جناب آقای خان بابایی که از مفاخر رسانه ایی ورزش کشور هستند و جدا از جایگاه قابل احترام در ورزش کشور، همواره مورد اعتماد خیلی از مدیران خوشنام ورزش به خصوص ورزش کشتی بودند و هستند و در عرصه بین المللی نیز صاحب اعتبار و جایگاه هستند و جدا از رسانه های ورزشی در دیگر حوزه های ورزش که  مسئولیت داشتند خوش نام، موفق و مورد احترام بودند ابلاغ فرمائید، اجازه بدید ادای احترام کنم به خانواده بزرگ بوکس ایران، به ویژه پیشکسوتان این ورزش و آرزوی سلامتی کنم برای چهره فاخر ورزش و به خصوص بوکس ایران، حاج احمد آقا ناطق نوری که به گردن همه اهالی بوکس و ورزش ایران حق بزرگی دارند…
اما در جواب سوال شما باید اینگونه بگویم، قبل از اینکه بوکس را شروع کنم به دروازه بانیِ فوتبال خیلی علاقه مند بودم، اما در شهرستان آمل امکانات مناسب برای فوتبال و مربی که مد نظر من بود برای دروازه بانی وجود نداشت، به همین دلیل بیخیال فوتبال شدم،در نزدیکی منزل ما باشگاه بوکس بود که فقط برای تماشا به آنجا میرفتم، اما رفته رفته به این ورزش علاقه مند شدم.

بوکس را از کدام باشگاه شروع کردید و اولین مربی شما چه کسی بود؟

همانطور که گفتم در نزدیکی منزل ما در آمل باشگاه بوکس قرار داشت و هر بار برای تماشا به آنجا میرفتم ، با استادی آشنا شدم به نام استاد منصور صابری، ایشان علاوه بر ورزش ، درس انسانیت ، جوانمردی و زندگی به ما آموختند. الحق و الانصاف که واقعا عاشق کارش بود و با جان و دل آموزش میداد.

اولین مسابقه رسمی که شرکت کردید چه مسابقه ای بود ؟

اولین مسابقه رسمی در سال ۱۳۵۷ ، قهرمانی استان مازندران بود.

بعد از این مسابقه در چه مسابقاتی شرکت کردید؟

با ۱۴ سال سن در مسابقات  قهرمانی کشور مشهد شرکت کردم و عنوانی کسب نکردم اما در سال ۵۷ یا ۵۸ توانستم قهرمانی جوانان ایران را کسب کنم.

تورنمنتهای مهمی که در آنها شرکت کردید چه مسابقاتی بود و چه عناوینی به دست آوردید؟

در سال ۷۱ و ۷۲ در مسابقات جام جهانی انور چودری مقام دوم و سوم را کسب کردم.
مسابقات انور چودری یکی از معتبرترین مسابقات بوکس بود که در آن موقع برگزار می شد.

جناب شفیعی،وضعیت و امکانات بوکس در دوران ورزشی شما چگونه بود؟

به جرات می‌توان گفت؛ حاج احمد ناطق نوری که خداوند به ایشان سلامتی و طول عمر باعزت عنایت فرماید یکی از بی نظیر ترین روسای فدراسیون بوکس بودند، این انسان شریف ،مدیر دلسوز و خدمتگزار، ناجی بوکس ایران هستند، در زمان مدیریت ایشان در برخی مسابقات بالغ بر ۵۰۰۰ هزار تماشاچی در سالن و ۵۰۰۰ تماشاچی در بیرون سالن حضور پیدا می کردند که برای تماشای مسابقات برایشان تلویزیون می‌گذاشتند،اما الان دریغ از تماشاچی در داخل سالن مسابقات، با تمام وجودم می‌گویم، بوکس ایران برای همیشه تاریخ مدیون حاج احمد ناطق نوری می باشد.

اگر بخواهید مقایسه ای انجام بدین وضعیت بوکس در دوره شما مناسب تر بود یا الان؟

متاسفانه چون الان در ورزش  همه دنبال پول هستند ،خیلی ضربه خوردیم ،کیفیت بوکس ایران به شدت پائین آمده است، الان تماشاچی نداریم ، بوکس مثل شطرنج میمونه، قوانین خاص خودش را دارد و بازی بسیار بسیار فکری می باشد و مسابقه ایی بسیار زیبا ، واقعا تماشاچی را به وجد
می آورد. متاسفانه الان کیفیت کار اکثرمربیان پائین آمده است، قبلا مربی ها عاشق کارشان بودند اما الان درصد بالایی از مربی ها به دنبال باشگاه داری رفتند و هدفشان جدب شاگرد و گرفتن ماهیانه شان است، البته آنها هم گناهی ندارند، آنها هم باید امورات زندگی را فراهم کنند، منظور من این است که این موضوع روی کیفیت کار مربیان متاسفانه تاثیر منفی گذاشته است

استاد شفیعی،جنابعالی بعنوان یکی از پیشکسوتان بوکس ایران، اکنون شرایط حاکم بر بوکس کشور را چگونه می بینید؟

سوال شما را با مطرح کردن چند سوال دیگر پاسخ میدهم که این سوال‌ها به واقع از متولیان بوکس کشور است، چرا متولیان بوکس کشور با رئیس هیاتی که به یک پیشکسوت بوکس، که سالها به این ورزش خدمت کرده توهین کرده برخورد نمی کنند؟
سوال از مسئول بوکس کشور این است، وظیفه رئیس هیات بوکس یک استان تلاش برای پیشرفت بوکس در یک استان است یا شخم زدن زندگی شخصی افراد؟
فردی را به هر شکل و شیوه ایی در راس هیات بوکس یک استان قرار دادند، سوال این است که ایشان رئیس هیات بوکس آن استان هستند و وظیفه دارند حرمتها را حفظ کنند و برای پیشرفت بوکس استان تلاش کنند یا باید دنبال زیر و رو کردن زندگی خصوصی مردم باشد؟
آنهم یک پیشکسوتی که به بوکس استان و بوکس کشور خدمت کرده است؟
شخم زدن زندگی دیگران چه سودی برای بوکس دارد؟
یک روز به پیشکسوتان توهین می کنند، روز دیگر به خبرنگاری خوشنام، متولی بوکس یک استان باید آرامش را فراهم کند و تمام توانش را برای پیشرفت و حفظ حرمت بوکس بگذارد یا اینکه خودش با توهین و تهدید به دیگرانی که خوشنام هستند و تاثیر گذار بودند و هستند حاشیه بسازد؟

بنده بعنوان کسی که سالها در ورزش بوکس فعالیت داشتم از رئیس فدراسیون بوکس گلایه دارم، یا ایشان نمیدانند فلان رئیس هیات توهین کرده، اگر نمیداند الان بنده دارم اعلام می‌کنم تا ایشان بدانند و برخورد کنند، اگر  میدانند و با آن رئیس هیات برخورد نکرده اند جای بسی تاسف دارد.
امروز به فلان پیشکسوت توهین میشود فردا به پیشکسوتی دیگر، یک روز به خبرنگاری خوشنام که به حق در خصوص احترام به پیشکسوتان سخن گفته بی احترامی می‌کنند و حتما فردا به خبرنگاری دیگر، اگر با چنین فردی برخورد نشود، این فرد دچار آنچنان خودبزرگ بینی می‌شود که به این رفتار غلطش ادامه میدهد، چه بسا که روزی برسد به رئیس فدراسیون هم توهین کند، تأکید می کنم اگر با چنین فردی برخورد نشود، سنگ روی سنگ بند نخواهد شد.

جناب شفیعی آینده بوکس کشور را چگونه می بینید؟

بعنوان کسی که عمری عاشقانه در ورزش بوکس فعالیت کردم،آرزوی من موفقیت بوکس ایران در عرصه های بین المللی می باشد، اما وقتی می شنوم فلان مسئول در فدراسیون افتخارشان این است که در آینده در کشورهای اسلامی، تیم جوانان ما صاحب مقام شود، به این نوع نگاه و هدف گذاری نقد دارم و احساس می کنم هدف گذاری درستی انجام نشده است،درصد بالایی از کشورهای اسلامی اصلا ورزش بوکس ندارند!
از قدیم می‌گفتند باید برای نمره بیست درس بخوانيم تا نمره ایی متوسط بگیریم،حالا که نگاه فلان مسئول عالی رتبه بوکس کشور موفقیت در مسابقات کشورهای اسلامی هست، پس رسیدن به موفقیت در جهان و المپیک چه میشود؟

جناب شفیعی،یعنی شما بعنوان یک پیشکسوت و کارشناس فکر می‌کنید نمیتوانیم در بازی های آسیایی پیش رو صاحب مدال شویم یا اینکه برای المپیک ۲۰۲۸ لس آنجلس حداقل صاحب سهمیه یا حتی مدال شویم؟

در سوال قبلی اندکی اشاره کردم در  المپیک پاریس ما حتی یک مدعی هم نداشتیم، چرا باید اینگونه باشد؟ بسی جای تاسف است که در برخی استانها از افرادی به عنوان قهرمان و مربی یاد می‌شود که حتی یک مسابقه در حد استان در کارنامه ی خود ندارند. با شیوه چینش اینگونه و بها دادن به بعضی افراد به عنوان مربی در برخی استانها که در گذشته مدعی بودند و الان نیز می‌توانند مدعی باشند، بعید است در بازی های پیش رو مدعی ششدانگی در مسابقات  داشته باشیم، البته من آرزو میکنم تحلیل من درست از آب در نیاید و نام بوکس در زمره مدال آوران ورزش کشور در بازی‌های آسیایی و حتی با کسب سهمیه المپیک،مدال آور در المپیک 2028 باشد، که اگر اینگونه شود افتخار همه اهالی بوکس می باشد.

به عنوان یک بوکسور پیشکسوت که موفقیت‌هایی در دوران قهرمانی داشته و با توجه به اصالت مازندرانی بودنتان، وضعیت بوکس مازندران را چگونه می بینید؟

از من انتظار میرود با سند صحبت کنم و نظر درست و واقعی دهم ،بنده با لحاظ کردن معیارهای مختلف باید بگویم، متاسفانه عملکرد هیات کنونی بوکس مازندران جای دفاع ندارد، انتظار دارم شخص رئیس فدراسیون حتی مسئولان و کارشناسان وزارت ورزش در خصوص بوکس مازندران ورود کنند و تمامی مسائل را مورد بررسی و کنکاش قرار دهند، هیچ مدیری نباید از انتقاد هراس داشته باشد، و هیچ مدیری را نباید در حاشیه امن قرار داد،اگر در بررسی‌ها عدم موفقیت ثابت شد باید برکنار شوند و اگر هم واقعا موفقیتی در کار بوده باید تشویق شوند، هدف نباید چیزی غیر از موفقیت و حفظ عزت بوکس و آبروی تمامی اهالی بوکس و پیشکسوتان این رشته باشد. اگر شایسته گزینی در مسئولیت‌ها جای مسائل دیگر، (مسائل غیر مدیریتی و غیر فنی) را بگیرد، همه آنها که به همکاری فراخوانده می‌شوند از شایستگان خواهند بود و نتیجه انتخاب‌های شایسته قطعا پیشرفت و موفقیت خواهد بود

به عنوان سوال آخر چه توصیه ای به مسئولان یا قهرمانان فعلی بوکس دارید؟

خواهشم این است اگر می‌خواهید مسئولی یا رئیس هیاتی برای بوکس معرفی کنید، اول از همه آن فرد تخصص داشته باشد، ظرفیت داشته باشد و نخواهد رسیدن به یک مسئولیت مثل رئیس هیاتی را وسیله ایی برای فخر فروشی به دیگران بداند، حرمت گذاشتن به بزرگتر را آموخته باشد و در دستور کارش قرار دهد، از مربیان می‌خواهم عاشق کارشان باشند و شاگرد را به چشم پول نبیند،افرادی مانند آقای امیر دلشاد ، آقای حاج محمدعلی فرجی، آقای مهدی هویت دوست و دیگر شایستگان، مربیانی بودند که تمام عشقشان را برای ورزش گذاشتند، اگر بخواهم در خصوص بوکس استان خودم مازندران سخن بگویم باز هم حرفم این است ،بوکس مازندران به چنین افرادی که دلسوز باشند و بزرگتر و کوچکتر حالیشان میشود نیاز دارد، انتظار آن است شایستگان بوکس مازندران با دفاع از حقانیت خود اجازه ندهند افراد ناکارآمد جای آنها را بگیرند.
به عنوان فردی که خاک خورده ورزش بوکس هستم به ورزشکاران این رشته و تمام رشته های ورزشی می‌گویم، قبل از هرچیز و هرکسی به پدر و مادر خود احترام بگذارید، رعایت اخلاق و احترام به پیشکسوت را سرلوحه کار خود،نه تنها در ورزش بلکه در تمام امور زندگی قرار دهید. ختم کلام آنکه، متاسفانه اخیرا شاهد بی احترامی هایی از سوی یک فرد و منتسبین ایشان نسبت به برخی پیشکسوتان بودم که به شدت بنده را آزرده خاطر کرد، انتظار دارم شخص رئیس فدراسیون به این موضوع ورود کند و با فرد خاطی برخورد جدی نماید و از آنانیکه مورد بی احترامی قرار گرفتند دلجویی نمایند، عزت تمامی ورزشکاران و خدمتگزاران راستین به ورزش و سربلندی ایران و ایرانی آرزوی قلبی بنده  می باشد