گزارش اختصاصی مجله اینترنی دنیای کشتی

برای همیشه،سیزدهم بهمن 1402 یکی از روزهای ماندگار برای ورزش شهرستان بابلسر( در استان مازندران) خواهد بود.

آنها که اسطوره ایی به نام عبدالله موحد را تحویل ورزش و به خصوص کشتی ایران دادند، به منظور تجلیل از اسطوره همیشه ماندگار شهر و دیارخود مراسمی باشکوه،در سالن کشتی این شهر که به نام عبدالله موحد نامگذاری شده است برگزار کردند و در این مراسم از دارنده شش طلای جهان و المپیک قدردانی کردند.

*حضور موحد در محل مراسم در ساعت مقرر

دکتر عبدالله موحد طبق برنامه ریزی صورت گرفته از سوی برگزار کنندگان مراسم، در ساعت مقرر بدون هیچ تاخیری در محل برگزاری مراسم حاضر شد و از همان بدو ورود مورد تشویق و استقبال گرم حضار قرار گرفت

*با سرود ملی مراسم تجلیل آغاز شد

طبق تمام مراسمها و جلسات  رسمی، مراسم تجلیل از دارنده شش مدال متولی جهان و المپیک با برگزاری سرود ملی آغاز شد و استاد موحد همراه با دیگر حاضران در سالن به احترام سرود مقدس کشورمان به پا ایستاد و در همان حال به ابراز لطف دوستدارانش با لبخند پاسخ میداد

*تلاش بی فرجام مردی که میخواست پای موحد را ببوسد

به محض پیاده شدن عبدالله موحد و در ورودی سالن محل برگزاری مراسم، یکی از علاقمندان به دارنده شش طلای جهان و المپیک به سمت او آمد و ضمن ادای احترام به اسطوره نامدار شهرش تلاش فراوان نمود تا به هر طریقی شده پای عبدالله موحد را ببوسد. اما موحد بزرگ اجازه چنین کاری را به آن مرد نداد. وقتی دارنده شش طلای جهان و المپیک تلاش آن مرد را دید خطاب به او گفت:

آیا میخواهی من آزرده خاطر شوم و برنجم؟

اگر چنین کاری را انجام دهی من ناراحت خواهم شد. جلوتر بیا تا من صورت تو را ببوسم،سپس آن مرد را درآغوش کشید و صورتش را بوسید

*موحد پهلوانی را معنا کرد

دوستداران عبدالله موحد منحصر به قشر خاصی نمی شوند،قهرمانی که مردمی باشد محبوب تمام اقشار جامعه میباشد . بزرگ و کوچک، کسبه و تجّار، ورزشکاران و غیر ورزشی ها، همه و همه آمده بودند تا در مراسمی در خور منزلت و جایگاه موحد بزرگ، از او تجلیل کنند، در این

بین فردی به نمایندگی از صنف مکانیکهای شهرستان بابلسر در حالیکه لباس کار بر تن داشت جلو آمد و با اهدای سبد گُل خطاب به موحد گفت؛ اجازه دهید دستتان را ببوسم، موحد همانگونه که از او انتظار میرفت جوابش را داد.

او گفت؛ بوسیدن دست را زیبنده نمیدانم اجازه دهید تا روی شما را ببوسم،

(لازم به ذکر است دکتر عبدالله موحد، سالهای متمادی در آمریکا، کنار تحصیل به رشته مکانیکی مشغول بوده و مکانیک حاذقی میباشد اما اکنون بازنشسته شده است)

*بازار عکس یادگاری داغ بود

جدا از افراد گوناگونی که برای عکس یادگاری و ثبت این مراسم، در کنار استاد موحد قرار میگرفتند و با عکس یادگاری در کنار او برای خود خاطره سازی میکردند، جمعی از کشتی گیران نونهال و نوجوان  با ذوق و شوق فراوان در کنار موحد نامدار می ایستادند و با او به یادگار عکس میگرفتند و جالب آن بود که دارنده شش طلای جهان و المپیک با گشاده رویی و بدون ابراز هیچگونه خستگی به درخواست همگان برای عکس یادگاری پاسخ مثبت میداد

*امان از آقایان دوربینی

متاسفانه مثل خیلی از مراسمهای دیگر این مراسم هم با حضور پررنگ یکی دو چهره دوربینی همراه بود.

انگار بعضی ها همچنان نمیخواهند شان و منزلتی برای خود قائل شوند. آنها به بهانه های مختلف سعی میکنند خود را به مفاخر و بزرگان ورزش این مرز و بوم بچسبانند و جوری وانمود کنند که سری میان سرها دارند.

غافل از آنکه مردم همه چیز را خوب متوجه میشوند.

ایکاش تا دیر نشده اینگونه افراد به خود بیایند و دست از مزاحمت و آویزان شدن بردارند و اجازه دهند مردم راحت تر از قهرمانان و اسطوره های خود قدردانی کنند،

عکاسی حاضر در مراسم میگفت؛ هرچه تلاش می کنم لنز دوربین را جوری تنظیم کنم تا یکی دو نفر نباشند اما باز به گونه ایی قرار میگیرند که قادر به انجام این کار نیستم.

*پایان مراسم و قدردانیِ موحد بزرگ

در پایان مراسم، عبدالله موحد که از چهره اش مشخص بود از قدرشناسی و برگزاری چنین مراسمی خوشحال بود

از تمامی آنهائیکه به احترام او در این مراسم حضور پیدا کردند و در نهایت از ابراز لطفی که تمامی مردم ایران نسبت به ایشان دارند قدردانی نمود

*آرزوی موفقیت و سربلندی برای مردم با چاشنی یک خاطره

عالی جناب عبدالله موحد،فاتح بزرگ شش طلای پیاپی جهان و المپیک در خاتمه این مراسم، با ذکر خاطره ایی از گذشته و زمان بازگشت او و هم تیمی هایش مسابقات متعدد، برای تمامی نونهالان و نوجوانان کشتی گیر و دیگر اقشار مردم ایران آرزوی سلامتی و موفقیت روز افزون کرد و ضمن قدردانی مجدد از ابراز لطف مردم ایران و به خصوص بابلسریهای نجیب و قدرشناس از آنها خداحافظی کرد و اینگونه این مراسم باشکوه به پایان رسید