آشنایی با ميخائيل مامیاشویلی قدرتمندترین رئیس فدراسیون کشتی جهان

“ميخائيل مامیاشویلی از سال ۱۹۹۸ میلادی تاکنون ،مرد شماره یک کشتی روسیه است. میخائیل قدرتمند و با نفوذ و عضو هيئت رئیسه اتحادیه جهانی کشتی است. مرد اول قدرتمند ترین کشور جهان در کشتی مدلی است مانند رئيس جمهور پوتین مرد اول کشور روسیه، پهناورترین کشور جهان، مامياشویلی در عرصه قهرمانی نیز یکی از مشاهير کشتی فرنگی دنیا و از افتخار آفرینان برجسته کشتی شوروی سابق است؛ او در اوزان ۷۴ کیلو و ۸۲ کیلو کشتی میگرفت و دارنده یک مدال طلای کشتی فرنگی در المپیک در سال ۱۹۸۸ سئول، سه مدال طلای جهان در مسابقات جهانی ۱۹۸۵,۱۹۸۳ و ۱۹۸۶ و همچنین دو مدال نقره جهان در سالهای ۱۹۸۹ و ۱۹۹۰ است. مامیاشویلی همچنین دارنده سه مدال طلای قهرمانی اروپا در سالهای ۱۹۸،۱۹۸۶، ۱۹۸۹ میباشد. مامیاشویلی اصالتی گرجستانی دارد، متولد سال ۱۹۶۳ در شهر کانتوپ اوکراین در ۲۰۰ کیلومتری کیف است. نام مادرش “ورا” گریگوریونا” و نام پدرش گرازی آرچیلوویچ بود.

اینکه خانواده مامیاشویلی گرجستانی بودند اما در اوکراین زندگی میکردند از بخشهای جالب توجه زندگی اوست. در آن سال ها هر دو کشور گرجستان و اکراین بخشی از خاک پهناور اتحاد جماهیر شوروی بودند. پدرش در استخدام ارتش و مادرش زنی اوکراینی بود که به گفته مامیاشویلی وقتی اولین بار همدیگر را ملاقات می کنند پدرش حتی یک واژه روسی نمیدانسته و مادر نیز تنها به زبان اوکراینی صحبت می کرده است.  مامیاشویلی اما به شهر محل تولدش تعلق خاطر زیادی دارد ، در آنجا مدرسه ورزشی ساخته و در جهت توسعه زیرساختهای ورزشی آن تلاشهای زیادی کرده است،

در سال ۱۹۷۶ و در سن ۱۳ سالگی به کشتی روی آورد و در باشگاه (آهنگران سرخ ) با خوش شانسی زیر نظر آناتولی سمینوویچ افریموف تمرین کرد. یکی از مربیانی که مامیاشویلی در مورد او گفته است یکی از شانسهای زندگی من این بوده که او مربی ام بود، کسی که عاشقانه کشتی را دوست داشت و احساس مسئوليت زياد او باعث شده بود تا با از خود گذشتگی، شاگردان خوبی را تربیت کند. مامیا شویلی ۱۹ ساله بود که با خانواده خودش به مسکو مهاجرت کرد و بعد از یک سال توانست با دوبنده تیم ملی کشتی شوروی در رده جوانان به قهرمانی برسد ، بی شک مهاجرت او به مسکو در پیشرفت وی در کشتی نقشی اساسی داشت مامیاشویلی در گفتگو با یکی از وب سایتهای ورزشی گفته بود من در اوکراین هم نتایج خوبی کسب کردم اما آنجا مشکلاتی وجود داشت من از یک شهر کوچک بودم و مربى من افريموف نمی توانست در چنین شرایطی لابی های لازم و راههای خوبی برای رسيدن من به مدارج بالاتر داشته باشد،به هر حال این جزئی از کشتی است اینکه از جزئیات کوچک اینچنینی به نتیجه بزرگ نهایی و مطلوب برسیم. مامیاشویلی میگوید؛ مربی او، اول آگهی یک روزنامه ورزشی در شوروی را دید که در آن نوشته شده بود مدرسه فنی و حرفه ای در مسکو وجود دارد که کلاسهای تخصصی ورزشی هم دارد و اینجا بود که به من پیشنهاد مهاجرت به مسکو را داد. این را هم بگویم که من در مسکو هم خیلی خوش شانس بودم که با مردان نابغه ای همراه شدم. اریک زادیخانوف، نیکلای اسین ، مارک پارتوگال کسانی که مربیان زحمتکش و تلاشگری برای من بودند و من با چشم خودم دیدم که سورن نعلبنديان ، شاميل حسام الدين اف ،نيكلای بالبوشين، ويكتور ایگومنوف ، آناتولی گولسوف ، یوگنی آرتوخين، از هیچ محبتی در حق من فروگذار نکردند

*آشنایی با زندگی خانوادگی مامیاشویلی

مامیاشویلی چهار فرزند دارد سه دختر و یک فرزند پسر، رابطه عاطفی و احساسی او با فرزندانش یکی از جالب ترین بخشهای زندگی مردی است که به جدی بودن مشهور است.

قهرمانی در مسابقات جهانی ۱۹۸۳ کیف

مسابقات جهانی ۱۹۸۳ در کیف برگزار شد. مامیاشویلی آن سال در مسابقات جوانان جهان به میزبانی نروژ به عنوان قهرمانی وزن ۷۴ کیلو رسیده بود. همان سال در مسابقات جهانی بزرگسالان نیز دوبنده ارزشمند اتحاد جماهیر شوروی را به دست آورد و در رقابت های جهانی كيف بالاتر از آندرزج سوپرون از لهستان به نشان طلا دست یافت

مصاف با رقبای سخت در شوروی

به گفته ما میاشویلی ساشا  کودراُوتسف مهمترین رقیب او بوده است. کسی که هیچ وقت موفق به شکست دادن او نشد، او یک قهرمان جهان استثنائی بود و یک کشتی گیر جنگنده ،ما دو بار با هم مسابقه دادیم و من هر دو بار به او باختم و وقتی هم که قدرت پیروزی بر او را داشتم او بازنشست شد. البته من بعدها از او در تنیس بارها انتقام گرفتم و حالا دوستان خوبی برای هم هستیم، در بلاروس فعلی هم الكساندر کوزلوفسکی و رسول باتالوف هم از رقبای سرشناس من بودند

قربانی سیاست در المپیک

مامیاشویلی از آن دسته از ورزشکاران شوروی سابق بود که قربانی سیاست شد . سال ۱۹۸۴ در المپیک لس آنجلس ، شوروی با تحریم این مسابقات مانع از هنر نمایی این جوان با انگیزه در آن رقابتها شد. البته مامیاشویلی گلایه ای هم ندارد و احساسات دوگانه وی در این خصوص جالب توجه است، احساساتی که نشان میدهد او همیشه حامی آشکار سیاست های شوروی و روسیه بوده است و عین حال نمی تواند از واقع گرایی دور بماند ،ورزشکاران شوروی در سال ۱۹۸۴ بازی های المپیک لس آنجلس را به خاطر تحریم دولت شوروی از دست دادند،البته من موافق این تصميم بودم و هستم چون ورزشکاران هم بخشی از جامعه و حکومت هستند اما آن سوی قضیه را هم در نظر بگیرید که قهرمانان بسیاری به خاطر این تصمیم شانس تبدیل شدن به یک قهرمان المپیک را از دست دادند و من هم این احساس را داشته و همه آنها را درک میکنم

فاصله ای چهار ساله تا فتح طلای سئول

در سال ۱۹۸۴ در مسابقات قهرمانی اروپا به میزبانی سوئد شرکت کرد و به مدال برنز رسید. در رقابتهای جایزه بزرگ آلمان در فرایبورگ نیز شرکت کرد و قهرمان شد. مسابقات قهرمانی اروپا در سال ۱۹۸۵ در شهر لایپزیگ آلمان شرقی برگزار شد، مامیاشویلی پس از استفان روسو از رومانی و بوریسلاو ولچکوف از بلغارستان به نشان برنز قناعت کرد، مسابقات جهانی کشتی فرنگی در آن سال به میزبانی نروژ برگزار شد. کشتی گیر جوان شوروی موفق شد مدال طلای وزن ۷۴ کیلو را از آن خود کند. پس از قهرمانی در جام جهانی و جایزه بزرگ آلمان در مسابقات اروپایی ۱۹۸۶ نیز مقتدرانه بر سکوی نخست ایستاد. سال ۱۹۸۶ در رقابت های جهانی بوداپست مجارستان نیز مرد شماره یک وزن ۷۴ کیلو دنیا بود و به هیچکدام از رقبای خود مجال نداد. سال ۱۹۸۷ به وزن ۸۲ کیلو آمد. اما دچار آسیب دیدگی شدید از ناحیه رباط پا شد و مداوای او کمی طول کشید یک سال بعد طلای مسابقات قهرمانی اروپا را به گردن آویخت، مامیاشویلی در المپیک ۱۹۸۸ سئول حضور پیدا کرد او بیش از هر کسی تشنه فتح مدال طلا بود. پیش از رقابتها به مربی اش گنادی ساپانوف میگوید؛ خیالتان راحت در هر وزنی که من را به میدان بفرستید با مدال طلا بر می گردم، قهرمان مقتدر روسها در فينال وزن ٨٢ كيلوی کشتی فرنگی المپیک سئول در برابر تيبور کامورامی از مجارستان به برتری رسید و به مدال طلا بوسه زد. مامياشویلی پس از المپیک اشتهایش برای فتح طلای جهانی و المپیک کم شد و به قول خودش دیگر مثل قبل از المپیک تمرین نمی کرد با این حال در سال ۱۹۸۹ سومین طلای مسابقات اروپایی را به گردن آویخت. در رقابتهای جهانی مارتينى سوئیس به مدال نقره راضی شد. سال ۱۹۹۰ نیز در فینال مسابقات جهانی مقابل پیتر فارکاس از مجارستان ۱ – ۰ شکست خورد و نقره گرفت

خداحافظی از کشتی در ۲۶ سالگی

شکست در مسابقه فینال جهانی ۱۹۹۰ احساسات او را جریحه دار کرد. او تصمیمش را همان روز در رختکن گرفت به تمام روزهای سخت کشتی و تمریناتش فکر کرده بوده بود، به خودش گفت؛ (هی میخائیل وقت آن فرا رسیده خداحافظی کنی و به تجربه جدید در زندگی بیاندیشی) مبخائیل مامیاشویلی از دنیای کشتی خداحافظی کرد. پس از آن چندان به مربیگری فکر نکرد اما در عرصه مدیریت ورزشی به فرد قدرتمندی در کشتی روسیه تبدیل شد و از سال 1997 تا کنون، رئيس فدراسيون کشتی روسیه است.

*کشتی ایران از نگاه مامیاشویلی

رئيس فدراسیون کشتی روسیه به ايران  نيز سفر کرده است و در مورد ایران گفته است؛

وقتى من به ایران آمدم و حضور تماشاگران ایرانی در سالن مسابقات را، با آن شور و هیجان دیدم متوجه شدم هنوز کشتی در ایران زنده است و همین موضوع هيجان من را دو چندان کرده است. کشتی در ایران از زمان پهلوان تختی تا به امروز محبوبیتهای خاص خود را داشته است و با این روند رو به رشد اعتقاد دارم در آینده نیز بیشتر مورد توجه خواهد بود.

نمادی از مامیاشویلی دارنده طلای المپیک سئول،به خاطر موفقیتهای فراوانش به عنوان ورزشکار و یک مدیر برای کشور روسیه در تالار مشاهیر اتحادیه جهانی کشتی قرار گرفت.

امروز او نه تنها در راس فدراسیون کشتی روسیه قرار دارد، بلکه یکی از اعضاء اصلی و تعیین کننده و بانفوذ در هیئت رئیسه اتحادیه جهانی کشتی میباشد. لازم به ذکر است رياست میخائیل مامیاشویلی بر کشتی روسیه خالی از حاشیه و مشکل چه برای کشتی کشورهای های دیگر و چه برای کشتی گیران روس نبودهاست. او متهم شده در مسابقات المپیک آتن داور سوئدی را تهدید کرده و به او گفته است این قضاوت ممکن است تو را سوی مرگ سوق دهد. یا در مسابقات قهرمانی جهان به میزبانی ایران در سال 2002 نیز رافائل مارتینتی را تهدید کرد.

با اینگونه حواشیها، آمریکا در سال 2003 که میزبان مسابقات قهرمانی جهان بود به او ویزا نداد. البته این اولین بار نبود که آمریکا به رئیس فدراسیون روسیه ویزا نداد، بلکه او در مسابقات  جام جهانی هم نتوانست ویزای آمریکا را دریافت کند،خصومت آمریکایی ها با مامیاشویلی به سابقه فعالیت های سیاسی این چهره سرشناس روسی بر میگردد، بر هیچ کس پوشیده نیست که او یکی از چهره های اثرگذار پس پرده سیاسیون روسی است و گذشته از مدالهای طلای او در مسابقات جهانی و المپیک ، او یکی از معتمدین دولت روسیه در سال های اخیر بوده است که شنیده شد در مهار اتفاقات سیاسی چچن در گذشته هم بسیار نقش پر رنگی داشته است. یکی دیگر از حاشیه های پیرامون ریاست میخائیل مامیاشویلی بر فدراسیون کشتی روسیه مربوط میشود به برکناری ماگومد گوسینوف، سرمربی سابق تیم ملی روسیه که پیش از المپیک ریو توسط مامیاشویلی برکنار شد

گوسیتوف در گفتگو با یک سایت روسی گفت: زمانی که ما آن نتایج درخشان را در مسابقات بازیهای اروپایی گرفتیم و حتی پس از رقابتهای جهانی نیز همه به ستایش تیم ما می پرداختند، نمی دانم که چطور و به طرز ناگهانی نتایج ما ضعیف شد اخراج شدن همیشه ناخوشایند است اما زمانی که اطلاعات نادرست به مردم میدهند و آنها را گمراه میکنند یک توهین است توهین از این بابت که هم من و کادر فنی و هم کشتی گیران بسیار تلاش و سخت کار کردیم و برای کسب مدال جنگیدیم و مامیاشویلی به همه ما بی احترامی کرد.

از دیگر حواشی مربوط به میخائیل مامیاشویلی سیلی او به دختر فرنگی کار ناکام این کشور در مسابقات المپیک ریو بود،مامیا شویلی (اینا تراژوکووا) کشتی گیر زن ۶۳ کیلوگرمی تیم ملی روسیه را به خاطر باخت مقابل حریف لهستانی جلو چشم همگان مورد ضرب و شتم قرار داد و بعد از این اتفاق کار خود را انکار نکرد و دلیل کارش را کم کاری تراژو کووا بيان كرد،البته این اولین باری نیست که از مامیاشویلی اینگونه حرکتی سر زده است بلکه بارها و بارها شنیده شد که با توهین به کشتی گیران و مربيان روس باعث رنجش خاطر آنها شده است.

به هرحال او همچنان رئیس با نفوذ و پرقدرت فدراسیون کشتی روسیه است و آگاهان به مسائل کشتی خوب میدانند نقش او بعنوان عضو با نفوذ هیات رئیسه اتحادیه جهانی کشتی در برکناری رافائل مارتینتی( رئیس سابق فدراسیون جهانی کشتی) و آغاز ریاست نناد لاوویچ بر کشتی جهان غیر قابل انکار است